Sieć podziemnych tuneli

Widząc że Regnum wyczarowała magiczny krąg postanowił wskoczyć w niego czym prędzej, widział też że jego towarzyszka broni nie ma sił aby walczyć. Wiedział że jego iluzja nie potrwa zbyt długo dlatego czym prędzej wziął się do roboty. Głęboki oddech wypełnił pierś demona, wiedział że jezeli się postara ma szansę unicestwić bestie. Korzystając z chwilowego otępienia potwora Krykt z zadziwiającą szybkością uderzył w podbródek bestii. Cios był wykonany z tak niesamowitym imperem że głowa oponenta cofnęła się do tyłu co pozwoliło na kolejną zabójczą serię. Demon machał rękami jak opętany, serie ciosów uderzały raz to głowę raz ogon OS COCCIGIS'a siła uderzeń była tak wielka że kostki atakującego całe spłuchły, gdy stwierdził że jego ręcę zaczynają go parzyć uderzył go kopem prosto w szczękę. W całym legowisku było słychać chrupot kości z których składał się jego pancerz. Krykt wziął głęboki oddech i ugodził swego przeciwnika mocarnym ciosem prosto w nos, całą serię dokończył ciosem ogonenm próbując maszkarze wbić kolec prosto w czoło. Dawno się tak nie zmęczył ale wiedział że po takiej kombinacji bestia zbyt szybko nie wróci do siebie. Determinacja Krykta dawno nie stała na tak wysokim poziomie ale nic w tym dziwnego. Nie często można natrafić na tak obrzydliwego bydlaka.

OOC:
Atak ktytyczny -160
(Tak btw to bestia powinna mieć chyba 88hp :P)

Na oczach demonów monstrów straciło życie padając swoim "kościstym" cielskiem na stertę porozrzucanych kości po całym legowisku. Regun widząc zwycięstwo towarzysza uśmiechnęła się padając na kolana. Ciężko oddychając przyuważyła przejście, jednak z drugiej strony również ukazało się, po tym jak kolejny kupiec z kości runął. Przyglądając się im niezdecydowanie, wstała biorąc głęboki wdech.
-Ty wybieraj. Pewnie czeka nas długa droga nim gdzieś dojdziemy.
Rozciągając się rozpoczęła powolną regenerację ciała, starając się jak najszybciej wróć do formy. Zerkając na Krykta po krótkim zastanawianiu się postanowiła spytać go po raz kolejny o coś.
-To jak masz w końcu na imię towarzyszu? Hm?


OOC:
Są dwie wnęki wydrążone przez monstrum. Wybierz jedną. Opisz podróż.
Otrzymujesz również nagrodę, w wyposażeniu pojawiło ci się:

» Ostrze OS COCCIGIS
OBRAŻENIA ZADAWANE: Co turę -10HP; Czas całkowity zatrucia to 5 tur.
OPIS: Ostrze jest niezwykle trwałe, a jednocześnie niezwykle trujące. Jedno skaleczenie za pomocą niego, powoduje zawroty głowy oraz bóle całego ciała.
UŻYCIE: Raz na walkę

Krykt widząc że potwór został unicestwiony ucieszył się niezmiernie. Ta walka uświadczyła go w przekonaniu że jego umiejętności mają się nie najgorzej. Zastanawiało go jednak czy to ostatnia przeszkoda na drodze do skarbca. Wątpliwym było dla niego samo jego istnienie, postanowił jednak zaufać Regnum i wznowić poszukiwania. Wybrał tą pierwszą drogę która ukazała się na horyzoncie jeszcze przed walką z potworem.
- Nazywam się Krykt. Wkrótce cały wszechświat będzie mieć na ustach moje imie. Moim długoplanowym celem jest sianie terroru w całej galaktyce i nikt mnie przed tym nie powstrzyma. Nie mniej jednak jesteś bardzo przydatna. Póki co odpowiada mi twoje towarzystwo więc możemy podróżować razem. To miejsce jest zbyt niebezpieczne dla jednego wojownika.

Szli przez pewien okres czasu. Po drodze mijali kolejne sterty kości, niektóre były bardzo stare. Ogólnie rzecz biorąc miejsce to nie wyglądało zbyt przyjemnie. Było dość ciemno ale nie aż tak bardzo aby mieli problemy z widocznością. Tunele ciągnęły się głęboko pod ziemią. Demon jeden wie co można było spotkać na samym dnie.

-Nie wierze, jednak posiadasz imię! Przez chwilę już myślałam, że Ojciec ci nie nadał. Choć byłoby to coś nowego...
Kolejne jego słowa bardzo ją zastanowiły, ona marzyła by przeżyć w ostateczności wydostać się z więzienia jakim był wymiar. Jednak opanowanie kosmosu, nigdy jej do głowy nie wpadło jakoś. Zaciekawiona Kryktem trochę obraziła się, że bierze ją za pomoc, a nie sprzymierzeńca. Zresztą podobnie się traktowali. Jak nic nie warte coś, co pomaga dostać się do celu.
Idąc przez tunel wyczuwała nadchodzące problemy, lecz nie wiedziała dokładnie jakie. Do momentu zarwania się tunelu nad nimi.
-Nic tu nie jest stabilne...!?
Mimo tych słów mieli szansę przedostać się wyżej, gdzie... no właśnie czekał na nich kłopoty. Nie wychylając się zbyt mocno Regun naliczyła trzy słabe potwory pilnujące czegoś unoszącego się wysoko i bardzo błyszczącego. Jako kobieta chciała już to mieć, ale oczywiście coś stało jej na drodze. Wracając do Krykta zaproponowała mini plan.
-Jest ich trzech, śmierdziuchy jedne... jesteśmy osłabieni, ale mamy szansę. Musimy działać z zaskoczenia. Co ty na to?

OOC:
Leże posiada wysoko wartościową błyskotkę, której strzegą trzy ARGONY DYMIĄCE. Są zdolne do paraliżu oraz ich krew parzy. Możesz namówić Regun do odpuszczenia i zaproponować pójście drugim przejściem z leża OS'a, albo ryzykować życiem. Wybór należy do ciebie.

Demon uświadomił sobie że podczas podróży mogą natknąć się na kolejne przeciwności losu. Przez chwile przeprawa była bezpieczna jednak koniec końców znów spotkali Argony Dymiące. Podczas poprzedniego starcia potwór dał mu się trochę we znaki jednak byli w stanie go unicestwić. Teraz wyglądało na to że szykuje sie potyczka nie z jednym ale z trzema potworami które raczej nie odpuszcza. Krykt był mentalnie przygotowany na kolejne zmagania jednak musiał trochę odpocząć.
:- Poczekajmy chwilę. Myśle że nie jest to dobry moment na atak. Musimy chwile odpocząć aby zaatakować te kreatury będąc w pełni sił.
Gdy powiedział to oddalił się kilkanaście kroków do tyłu tak ażeby uniemożliwić potworom rozpoznanie dwójki demonów.

OOC:
Regeneracja
HP + 20%
Ki + 25%

Regun westchnęła nie miała w tej chwili ochoty nic mówić. Usiadłszy przymknęła na moment powieki skupiając się na swoich ranach. Jednak musiała przyznać, że jak na miłego demonka porządnie rozwalała system stworzony przez Ojca. Zwijając ogon w pewnej chwili zasnęła opadłszy już całkiem z sił. Nie chwaliła się, lecz już parę tygodni siedział w tych tunelach i starała dostać się do skarbu.
Otwierając oczy przez pewien czas nie skupiała większej uwagi na Krykta. Spokojnie, po cichu na czworaka wlazła na usypaną górkę, by zajrzeć, co właściwie robią w legowisku trzy potwory. Widząc jak gównie dymią pokręciła głową wracając na swoje miejsce. Zerknąwszy na towarzysza odezwała się.
-Co właściwie sprowadziło cię pod ziemie?
Ziewnąwszy zaburczało jej w brzuchu, od tygodnia nie znalazła nic jadanego.

Krykt zaczął odzyskiwać siły. Postanowił poczekać jeszcze chwile aby Regnum również była gotowa do walki. Widząc że odniosła obrażenia postanowił dać im jeszcze trochę czasu. Walka z ogromnym wężem nie należała w końcu do najprzyjemniejszy. Ciemne korytarze sieci podziemnych tuneli również nie były zbyt piękne. Wszędzie można było wyczuć przygnębiającą atmosferę wszechobecnej śmierci. Jednak nie minęło kilka chwil a demon poczuł się znacznie lepiej. Cały czas wpatrywał się w zieloną postać. Nie wiedzieć czemu nie denerwowała go aż tak bardzo jak wszyscy inni. Można było nawet powiedzieć że odpowiadała mu jej obecność. Oczywiście nigdy w życiu by jej tego nie przyznał. Gdy usłyszał pytanie zastanawiał się przez chwilę aby zebrać się na odpowiedź.
- Po prostu szukam przygody. Muszę nabrać krzepy nim na serio zabiore się za dzieło zniszczenia. Od kilkuset lat byłem w letargu. Moje umiejętności bojowe zmniejszył się kilkukrotnie. Niegdyś byłem niszczycielem światów, to praktycznie jedyne zajęcie które dawało mi radość z mojej egzystencji.
Po wypowiedzeniu tych słów przez moment jakby nad czymś się zastanawiał a po chwili dodał:
- Jesteś już gotowa ?

OOC:
+ 20% Hp
+ 25% Ki

-Tak jestem gotowa...
Powiedziała to z uśmiechem na ustach nie będąc do końca pewna swoich słów. Jednak czekała ją walka, albo nuda. Jako wojowniczka wolała jednak umrzeć w walce niż nic nie robić setki lat. Wyprostowując się trochę kości jej postrzelały, lecz tak czuła zdolność ruchową. Wystawiając czubek nosa zza kryjówki przypatrzyła się uważnie otoczeniu, oceniając ich szansę. Nie widząc zbyt wielkich nadziei na wyjście bez szwanku, jedynie westchnęła.

W tym czasie trzy Argony Dymiące nic nie przeczuwając poruszały się jakby po torach, nie zmieniając wytyczonych ścieżek. Wydawały się w pełni sił i były zdecydowanie większe od potwora, którego było im dane spotkać wcześniej. Dokładnie nad nimi znajdował się pięknie błyszczący białym światłem, pięćdziesięcio centymetrowy kryształ o właściwościach nieznanych, lecz najwyraźniej bardzo cenny skoro posiadał ochronę.

Regun postanowiła nie zastanawiać się, lecz musiała uzgodnić pewne sprawy, by nie wchodzili sobie pod nogi podczas walki.
-Biorę tego po prawej. Środkowy jest wspólny. Rozumiesz?

OOC:
Atakuj.
Argon Dymiący [1] - (tego atakuje Regun) HP: 250, SIŁA: 30
Argon Dymiący [2] - (wasz wspólny cel) HP: 250, SIŁA: 30
Argon Dymiący [3] - (tego atakujesz tylko ty) HP: 250, SIŁA: 30
Regun HP: 350, SIŁA: 30, SZYBKOŚĆ: 20

Twoim zadaniem jest opisywanie ładnej walki. Pamiętaj o zadawanych obrażeniach w przeciwnym razie czeka was klęska. W "OOC" odejmuj HP przeciwników i zapisuj wynik końcowy.

A więc walka się rozpoczęła. Bezlitosny niszczyciel światów zmierzył zimnym wzrokiem każdego z trzech potworów. Starając się aby jeszcze przez chwilę nie zostać zauważonym uniósł się w powietrze i pomknął ku nim w złowieszczej furii. Nie minęła chwila a dwa demony wpadły w wir walki. Krykt atakował jak szalony. Jego spojrzenie było jakby nieobecne, był w charakterystycznym amoku w który wpada zawsze gdy czuje rządze krwii. Wielkie cielsko ofiary było bardzo wytrzymałe co utrudniało powodowanie głebszych ran. Pierwszy cios wykonał za pomocą swojego nowego ostrza które było nasączone trucizną przecią potworowi kawałek skóry co spowodowało rozlaniem jego krwii na wszystkie strony. Może nie był to najmądrzejszy ruch gdyż krew tego potwora może spowodować popażenie, nie zważał jednak na to gdyż wiedział że cios zadany tym mieczem powinien spowodować jeszcze większe obrażenia niż parząca substancja wylewająca się z wnętrzności Argona dymiącego. Następnie wykonał potężny cios ogonem wbijając kolec prosto w brzuch  tej wielkiej kreatury. Oponent zaczął się zataczać tracąc równowagę, dopiero teraz zorientował się że znajduje się w trakcie śmiercionośnej potyczki. Nim zdążył zripostować atak został ugodzony kopniakiem w twarz co zniekształciło jego nos. Krew buchała z każdej strony, Krykt kontynuował. Wymierzył dokładnego kopniaka prosto w korpus który zachwiał wielkim ciałem przeciwnika. Gdy Argon stracił równowagę i przewrócił się ten dosiadł go i zaczął serię bezlitosnych ciosów ciosów. Raz lewy, raz prawy. Ten widok był po prostu nie do opisania a towarzyszyły mu wściekłe ryki rodem z horrorów. Kombinacja uderzeń całkowicie zdeformowała głowę potwora.Nie był to przyjemny widok ale ciężko o lepszy w tych przeklętych tunelach. Po chwili wyskoczył do tyłu i wycelował w leżącą ofiarę pociskiem energetycznym który trafił w brzuch. Krykt zużył dużo energii i wiedział że nie powtórzy swojego spektaklu ponownie gdyż tym razem nie będzie mieć elementu zaskoczenia. Demon zauważył że potwór wciąż żyje ale jeżeli nic się nie zmieni zapewne szybko wyzionie ducha.

OOC
Atak krytyczny: 216
Działanie ostrza: -10 + -10 przez 4 tury
Ki blast: 15

Argon dymiący [3] - 9 HP zostało ( w następnej turze umiera )

Mogę użyć Ki blasta i ataku w 1 turze ?
Czy w walce mam sterować również Regnum ?

Regun ruszyła za Kryktem atakując bezlitośnie swojego Argona nie dając mu wytchnienia i już miała zaatakować go swoją specjalną technikom, kiedy krew potwora dotknęła jej skóry niesamowicie mocno parząc jej ogon. Tracąc stabilność upadła, lecz nie mogło jej to powstrzymać przed zniszczeniem wroga. Szybkimi kopniakami obezwładniła punktu z których potrafił dymić i zajęła się głową, by stracił przytomność. Oczywiście nikt nie powiedział, że jedyną umiejętnością zadawania ciosów Argona Dymiącego jest paraliżowanie przeciwnika. Okazało się bowiem, że potrafi on wysoko skakać i uderzać potężnymi atakami swoją "pupą".
I właśnie tym ciosem zostały powalone dwa demony przez swoich przeciwników. Regun nawet udało się zobaczyć gwiazdki nim podniosła się i odskoczyła, by nie oberwać ponownie. Dla bezpieczeństwo teraz uważała na zaskakujące ruchy Argona.

OOC:

Krykt widząc że argona którego zaatakował dobiła trucizna lekko się uspokoił. Wszystko wskazywało na to że wygrają tą potyczkę. Korzystając z okazji demon rzucił okiem aby sprawdzić jak idzie jego towarzyszce. Okazało się że przygotowywała się do ataku jakąś specjalną techniką ale bół spowodowany parzącą krwią uniemożliwił jej wykonanie ataku. Chwila nieuwagi kosztowała Krykta bardzo dużo gdyż przerośnięty Argon który nie był zajęty walką przygniótł go swoim tyłkiem. Atak ten wbrew swojej prostocie sprawił demonowi niewyobrażalny ból. Potwór wywołał w swoim przeciwniku apogeum wściekłości jednak Krykt nie mógł zbyt wiele zrobić gdyż był przygnieciony tyłkiem potwora. Po chwili jednak demon wpadł na pewien pomysł, uderzył go pociskiem ki prosto w jego cztery litery. Oponent po chwili poderwał się i zaczał piszczeć z bólu. To powinno dać mu do myślenia o ile w ogóle potrafi myśleć. Następnie zaczęła się seria ciosów ogonem. Kolec Krykta wbijał się raz po raz w różne części ciała wroga, był bezlitosny.

OOC:
-55 Combo attack
-15 hp ki blast (35ki)
HP Argona - 250 - 70 = 180

Wszystko szło zaskakująco dobrze, jednak to Regun wydawało się zbyt proste. Może za dużo myślała o tym przez co przeszła, a może to zwykłe przeczucie. Czując na skórze ogona w dalszym ciągu mocne działanie piekącej krwi. Czując jak robią się jej głębokie rany od tego wypalania zacisnęła mocno pięści przekształcając ból w werwę do walki. Stawiając pewnie kroki początkowo zbliżała się do monstrum z czasem nabierając szybkości minę go wbiegając na półkoliste wnętrze leża. Biegnąc po ścianie z łatwością naprowadziła dłonie na cel strzelając blastami niczym z prostej w użyciu broni palnej. Znajdując się nad przeciwnikiem zatrzymała się, Argon przypatrywał się jej zaciekawiony. Nie zdając sobie sprawy jak wiele unosi się wokół niego kul czystej energii, czekającej na jeden ruch dłoni Regun. Demonica uśmiechając się zadowolona ściskając pięść z całej siły uderzając wszystkim w monstrum. Jednak nic się nie wydarzyło. Dopóki nie rozprostowała ręki poruszając nią w lewo, wtem z wewnątrz Argona wyleciał dysk przecinając go kilkakrotnie w różnych kierunkach. Gdy padł odcięła łeb i temu, który pozostał na "nogach". Pozbywając się wszystkiego zamknęła oczy zaczynając spadać na ziemię, obracając się spokojnie w powietrzu o sto osiemdziesiąt stopni, by wylądować na nogach. Uważając, by już nie mieć styczności z żadną krwią. Spoglądając na Krykta uśmiechnęła się wystawiając mu język.
-Zabiłam więcej, więc kryształ jest mój!
Po tych słowach podbiegła do niego i podskakując musnęła go jednym z palców, by chwycić sporawą błyskotkę. Jednak przedmiot rozbłysł bardzo mocnym światłem oślepiając wszystko w promieniu całego legowiska. Kiedy światło zniknęło, a demony otworzyła oczy zauważyły brak jakichkolwiek wyjść. Wszystko zostało zasypane, a leże przypominało wykonane z bardzo trwałego materiału. Co Regun sprawdziła na własnym ciele, gdy zadała potężny cios pięścią. Ból pozostawiał mocno urażoną dumę.
Istotnym faktem jednak okazał się nowy przeciwnik dwójki bohaterów. Nie należał on do zwykłych przeciwników, a raczej bossów zamieszkujących podziemia wymiaru. Był niezwykle szybki, co dało się zauważyć na pierwszy rzut oka, kiedy poruszał się po swoim terenie nie ważne na której z powierzchni. Posiadał niezwykle ostre i zatrute sześć odnóż, po trzy z każdej strony "tułowia". Przednie dwa odnóża przypominały sztylety, a dodatkiem był odwłok z czterema otworami.


Widok był tym bardziej imponujący jak rozmiar nowego monstrum. Dwa demony wyglądały przy nim niczym robaki. Regun szybko wycofała się z zasięgu Vargona patrząc na Krykta dość pytająco.
-Może samobójstwo?


OOC:
Walka trwa dalej.
Tak więc, Argony Dymiące nie żyją, co do jednego.
Nowym przeciwnikiem jest VARGON CZASZKO GŁOWY, jest zbyt potężny by udało się im go pokonać. Niech się bronią i szukają słabego punktu w legowisku, by się wydostać. Sterujesz obiema demonami.

VARGON CZASZKO GŁOWY będzie atakować, co drugi post odbierając 50DMG.
Regun HP: 330
Działanie krwi (jeszcze 4 tury), więc -10DMG Krykt
O powodzeniu odkrycia miejsca do wydostanie się zadecydują kości (procenty). Najwyższy wynik z 5 losowań wskaże ile postów musisz napisać za nim odnajdziesz słaby punkt w ścianie.

The member 'NPC' has done the following action : Kości

---

'Procent' :

Nagle Krykt poczuł że ogarnia go potworne uczucie bezradności. Dużo większe niż w momencie spotkania z ogromnym wężem składającym się z kości. Na dodatek demony póki co nie mogły uratować się ucieczką w obecnym stanie. Dwójka towarzyszy musiała odnaleźć wyjście z legowiska. Regnum zaczęłą stresować się coraz bardziej. Po chwili bezruchu który spowodowany został panicznym strachem Krykt krzyknął:
- Ściany !!! sprawdźmy czy są na tyle kruche że można je rozwalić rękoma.
Niestety nic to nie dało. Dwa demony z desperackim wyrazem twarzy uderzały raz po raz w ściany legowiska. Regnum zaczęła panikować, Krykt był poważny tylko z racji tego iż zawsze taki jest a w zaistniałej sytuacji było to niemalże niemożliwe. Oboje mieli zrezygnowane miny, potwór zaczął na nich szarżować z niewobrażalną jednak jakimś cudem uchylili się w odpowiednim momencie. Bestia wydawała się nie do zatrzymania. Ich strach był niesamowicie intensywny co tylko zachęciło potwora do kolejnych ataków. W końcu "kolacja" w miejscu takim jak to zapenwe żadko przychodziła mu pod nos.

Dwa demony wciąż były bardzo zdesperowane. Choć ich wola przetrwania była czymś oczywistym. Zapewne każdy na ich miejscu szukałby jakiegoś sposobu na ratunek o ile nie byłby sparaliżowany ze strachu. Tym razem jednak potwór nie dał na siebie czekać. Z całym impetem wystrzelił niczym strzała w ich stronę. Spróbował ataku swoimi metalowymi ostrzami które wystawały mu z tułowia. Całe szczęście Regnum jak i Krykt zdołali uniknąć śmiercionośnego ataku który zapewne spowodowałby u dwojga wojowników śmierć na miejscu. Z czymś takim Krykt jeszcze nigdy w życiu nie walczył a chodzi po tym świecie ponad tysiąc lat. Zapewne gdyby walczył nie miałby tylu wiosen na karku. Teraz jedyną drogą ratunku była ucieczka. Jednak potwór splunął jakąś ochydną zieloną mazią która spowodowała ogromne rany w ciele wojownika. Wydał z siebie dziki odgłos aby stłumić ból. Regnum poleciała aby mu pomóc jednak sama została ofiarą potwora gdyż ten splunął drugi raz. Oboje przez chwilę zmagali się z niewiarygodnym bólem. Mimo wszystko w końcu doszli do siebie i znów zaczęli uciekać. Latali po całym legowisku starając się nie dać złapać. Przy tym potworze wyglądali jak małe muchy.

OOC:
Regnum - 50 hp = 280
Krykt -50 Hp = 175

Dalsze próby wydostania się wyglądały równie żałośnie. Demony na razie nie myślały o ucieczce, były zbyt zajęte ratowaniem swojego tyłka. Zarówno Krykt jak i Regnum postanowili się rozdzielić co nieco utrudniło zadanie potworowi. Teraz musiał skupić się na jednym z nich. Niestety padło na Krykta. Bestia ruszyła w jego stronę przemierzając ogromny teren dzielący ich w mgnieniu oka. Jej szybkość była niesamowita. Gdy tylko znalazła się za plecami niszczyciela światów postanowiła po raz kolejny plunąć śmiercionośną mazią w jego stronę. Tym razem bohaterowi udało się uniknąć uderzenia które mogło skończyć się spaleniem całego ciała a już na pewno jego niewydolnością co pozwoliłoby bestii zjeść go niczym największy przysmak. Upiór chwilowo zrezygnował z Krykta i przerzucił się na jego towarzyszkę. Znów w przeciągu jednej chwili bestia zmieniła swoje położenie. Regnum była już dość zmęczona i wydawałoby się że jej dni są już policzone. Jednak Krykt zrobił coś niespodziewanego. Ruszył z całą siłą atakując plecy bestii swoim ogonem. Oczywiście ledwo ją drasnął jednak skutecznie odwróciło to jej uwagę. Gdy ta zabierałą się do kontrataku Kryky przejął kontrolę nad jej myślami i chwilowo ją obezwładnił. Przejmując kontrolę nad jej podświadomością krzyknął do Regnum:
- Do jasnej cholery ! Pośpiesz się. Nie będę w stanie zbyt długo uspokoić tego bydlaka.
Słysząc to Regnum pognała czym prędzej aby znaleźć wyjście z tego upiornego legowiska.

Niezmierzona panika ogarnęła Regnum. Jej myśli były bardzo strapione lecz musiała działać szybko. Demonica zaczęła wystrzeliwywać pociski ki w sufit jeden po drugim niestety bez efektów. Następnie jeszcze raz sprawdziła stabilność ścian otaczających legowisko. Z swej ogromnej bezradności kopała wszędzie lecz nie dało to żadnego efektu. Krykt krzyknął do niej:
- ARHHH !!! Jeżeli zaraz czegoś nie wymyślisz oboje zginiemy. Tracę kontrolę nad tym monstrum.
- Nie widzisz że próbuję wszystkiego co mogę ! Ahhh nie ma już dla nas nadziei !
- Poszukaj pod tą stertą kości. Wszędzie walają się tu tony szkieletów. Jestem pewien że gdzieś musi być przejście.
Regnum zdziwiła się że już na początku o tym nie pomyślała. Rzeczywiście gdzieś w podłodze tego legowiska może znajdować się przejście. Zaczęła odgarniać wszystkie kości z prędkością która większości istot na świecie może śnić. W końcu zależało od tego jej życie. Po chwili udało się jej i powiedziała słowo którego do końca nie rozumiała lecz użyła go podczas ostatniej kąpieli:
- Eureka. Znalazłam! Uciekajmy stąd jak najszybciej!
Urok Krykta właśnie w tym momencie stracił moc. Demony zaczęły brać nogi za pas tak szybko że nawet tą potworną maszkarę która osiąga zawrotną prędkość w mgnieniu oka niesamowicie to zdziwiło. Gdy uciekali ta splunęła po raz ostatni swoją śmiercionośną mazią. Oboje zaczęli krzyczeć z bólu jednak na ich twarzach malowały się uśmiechy. Oboje przeżyli.

OOC
-Krykt - 50 hp = 125
- Regnim - 50 hp = 230

Po ucieczce oboje byli wykończeni walką, biegnąc Regun dysząc cieszyła się, że uszli z życiem, lecz bolał ją taki przebieg sprawy. To była zwykła ucieczka, by ratować skórę, nie miało to nic wspólnego z walką. Zatrzymując się oparta o jedną z sypiących się ziemistych ścian splunęła krwią zerkając na Krykta.
-Jak tak dalej pójdzie... stracimy życie.
Ocierając twarz z kropel krwi do jej uszu dotarły dziwne dźwięki. Nie potrafiąc ich zidentyfikować spojrzała za siebie. Wpatrując się w pustą ciemność dopiero kilka metrów od nich ujrzała oczyska bestii. To był Vargon! Krzyknęła przerażona tym jak gramoli się w szybkim tempie w ciasnym dla niego tunelu za nimi. Nie zostając dłużnymi, dwa demony ruszyły w ucieczkę nie oglądając się za siebie. Słysząc zasypywanie się za nimi przestrzeni przez duże ilości ziemi oraz okropne, wręcz jeżące włos na głowie dźwięki wydawana przez Vargona, które przypominały przejeżdżanie widelcem po talerzu.
Regun posiadając niezwykle czuły słuch, czuła paraliżujące drętwienie. Ucieczka jednak zakończyła się z chwilą dobiegnięcia do ślepego zaułka. Demony spoglądając na siebie nie dały jedna za wygraną, przyjmując pozy obronne był gotowe walczyć. Wtem tuż przed rzuceniem się na nich bestii dało usłyszeć się ultradźwięk tłumiące wszelkie zmysły. Przed oczami zrobiło się im czarno.
Czy to koniec?
Nie. Otwierając oczy Regun dostrzegła, że znajdowali się w nieznanej im części tunelu. Było tu znacznie mniej cuchnąco od unoszącego się odoru rozkładających się zwłok. A dosłownie kilka metrów przed nimi znajdowały się sporej wielkości pięknie zdobione zamknięte wrota. Regun nie mogąc się powstrzymać od razu do nich podeszła musząc dotknąć takich zdobień. Przejeżdżając dłońmi wyczuła włożoną w to pracę, jej oczy błyszczały się niczym diamenty. Zerkając na Krykta musiała się odezwać.
-To jest piękne. Jednak... za tym musi być coś fajnego...
Opukując dostępny obszar wrót z wysokości dostępnej dla stojącego, nic nie znalazła. Nie mając pomysłu odezwała się bezmyślnie.
-Otwórz się!
Ku braku zdziwienia nic się nie wydarzyło.


OOC:
Zastanów się czy warto otwierać drzwi?
Jeśli nie, namów Regun do dalszego poszukiwania skarbu, idąc korytarzem w przeciwnym kierunku.
Nagroda za opisanie sytuacji: 5pkt WOLI, oblicz tylko J.

Akcja dopiero się skończyła podczas gdy Regnum wpadła na kolejny genialny pomysł. Zasugerowała że coś wyjątkowego może znajdować się za tymi drzwiami. Ciekawiło go kto lub co i w jakim celu zbudowało te drzwi. Zawsze istniała opcja że wrota powstały wiele lat przed tym zanim w ogóle potwory osiedliły się w tym miejscu co może oznaczać że to przejście dzieli ich od kolejnej niespodzianki. Jednak kto wie, może właśnie tam czekał na nich upragniony skarb ? Trzeba było to zbadać i to jak najszybciej, mimo wszystko przejście przez te drzwi zaraz po ucieczce która skończyła się poparzeniem wszystkich zewnętrznych części ciała było conajmniej głupie dlatego Krykt postanowił że chwilę odpoczną zanim przejdą przez te drzwi. W międzyczasie niszczyciel światów miał kilka pytań które musiał zadać Regnum.
- Czy ty w ogóle wiesz co znajduje się w tym twoim skarbcu ? Kto do licha powiedział ci że w tym przeklętym miejscu może być coś wartościowego ?
Były to dwa z kilkunastu pytań które go zastanawiały.

OOC:
Hp + 20%
Ki + 25 %

Regun słysząc jego dość dobitne i nie owijające w bawełnę pytanie, odwróciła się. Z początku milczała, później na jej twarzy pojawił się głupkowaty uśmieszek. Po kolejnych chwilach namysłu chrząknęła wydając dźwięki szukając sensownego wytłumaczenia swoich działań. W końcu ciężko wzdychając oparła się o wrota plecami mówiąc dość niepewnie.
-Wiesz... zabrzmi to głupio, lecz sprowadził mnie tu głos. Wydaje mi się, że Ojca. Powiedział mi, że jest tu skarb, że jest ogromny. I nic więcej...
Słysząc się sama uznałaby się za wariatkę, lecz to świat demonów. Tu wszystko jest możliwe, chyba. Szczerząc zęby nie spodziewała się jakoś szczególnej dobrej reakcji z jego strony. Nim jednak dane było jej zobaczyć dało się usłyszeć okropnie głośne zawycie zza wrót. Regun odsuwając się od nich zlękła się tego, co może się tam znajdować. Tam mogła czekać ich śmierć.

Dowiedziawszy się że wraz z zielonoskórą towarzyszką przeszukał połowę okolicznych podziemnych tuneli naszpikowanych niebezpieczeństwami jedynie na podstawie wątpliwych głosów których nikt inny oprócz jego kompanki nie potrafi usłyszeć lekko zwątpił w sens ich misji. No ale nie było sensu rezygnować po tym jak dwuktornie ryzykował swoje własne życie. Lekko zdenerwowany stwierdził że nie ma sensu marnować całego dnia. Musieli zobaczyć co kryje się za tymi drzwiami. Wrota wyglądały bardzo intrygująco. Napewno osoba z takim poczuciem estetyki nie może być bezmyślną kreaturą. Ale kto wie drzwi mogły zostać wykonane tysiące lat temu a ich kreator mógł zostać pożarty przez jedno z dzikich monstrów na które zdążyli już się natknąć w tej części wymiarów demonów.

OOC:
20% hp

Regun nie mogło się powstrzymać ponownie podchodząc do drzwi zaczęła je z całych sił pchać, bo ciągnąć nie było za co, choćby próbowało. Materiał z których zostały wykonane wrota, nie nadawał się w żaden sposób do wbijanie w niego pazurków. Kopiąc i kombinując przez kilka minut w końcu poddała się przyglądając się jedynie, czekając jednocześnie na jakieś pomysły ze strony Krykta.
-Siłą ich nie otworzymy. Jednak korci mnie i muszę tam wejść! Czuję skarb!
Skończywszy mówić uderzyła głową o wrota biorąc głęboki wdech dumając.


OOC:
TWOJE ZADANIE JEST PROSTE!
Napisz dobrego posta uwzględniającego jeden pomysł na otworzenie wrót. Jednocześnie użyj procentów, by przekonać się o powodzeniu. Wylosuj tylko raz. Tylko wynik 100% oznacza powodzenie.